یادم نمیاد دیده باشمش تا حالا، اما اون 40 روزی که دختر عموم برای اتمام پایان نامه اومده بود خونه ما شبی نبود که ازش صحبت نکنه از کاراش و از گیر دادنش و از مهربونیش کلی حرف میزد و من ندیده این اقا مهدی رو خوب میشناختم.

چشم پزشک و شیطون و وسواس و با کلاس.دو تا پسر داشت و همسری مهربان.اما کمی بیش از حد این اقا مهدی فضول بود و خاله زنک تا حدی که  به منی رو هم که نمیشناخت و از حرفهای دختر عمو یه چیزهایی دستگیرش شده بود  گیر میداد که با دختر عموم چی میگم که این همه حرف داریم.

خلاصه سوژه شبهای سرد زمستون ما شده بود.

 با این که نمی شناختمش و از فامیلهای دور من به حساب می امد( برادر شوهر همون دختر عمو) و نسبت دور با پدرم داشت  وقتی شنیدم دور از ایران  و بر فراز قله های سوئد در حال مسابقات پاراگلایدر از ارتفاع 300 متری سقوط کرده دلم گرفت یاد تمام حرفهای اعظم افتادم یاد اینکه اقا مهدی شر فامیلشون بوده اینکه میگفت اگه نباشه تو جمعمون حوصلمون سر میره اینکه اون خیلی علاقمنده که با هم برن مسافرت و همیشه برنامه سفرها رو اون می چینه.

و اینکه حالا همه امشب منتظرند که ساعت 3 نیمه شب جنازه اقا مهدی رو از فرودگاه تحویل بگیرن. اینکه برای اخرین بار اقا مهدی برای همشون برنامه چیده که همه دور هم جمع بشن اما نه این بار به شادی که دل همشون پر خونه به حدی که حتی دختر عمو هم نتونست جواب تلفن من رو هم بده و یکی از مردهای جمعشون جای اون به من جواب داد.

دو شبه که همه منتظرن که مهدی برگرده اما نه با سوغاتی که هنوز ساکش رو پر نکرده بود که هم گروهاش با غم ساک دوستشون رو برای برگشت بستن و نه با مدال، که با غم نبود هم گروهیشون دارن بر میگردن ایران که همه ناراحتن و نمی دونن چطور با فامیل دوستشون روبرو بشن. الان دیگه مهدی نیست و داره اروم پرواز میکنه تا برگرده ایران تا برای ابد اروم بگیره در این خاک پر مهر.

روحش شاد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: